ما خالق دنیای خودمونیم فقط باید راهش رو پيدا کنیم.

و کلمه بود و جهان در مسیر تکوین بود

و «دوست داشتن» آن کلمه نخستین بود

خدا امانت خود را به آدمی بخشید

که بار عشق برای فرشته سنگین بود

و زندگانی و مرگ آمدند و گفته نشد

کز این دو حادثه، اولی کدامین بود!

اگر نبود به جز پیش پا نمی‌دیدیم

همیشه عشق همان دیده جهان‌بین بود

به عشق از غم و شادی، کسی نمی‌گیرد

که هر چه کرد پسندیده و به آیین بود

اگر که عشق نمی‌بود، داستان حیات

چگونه قابل توجیه و شرح و تبیین بود؟

و آمدیم که عاشق شویم و درگذریم

که راز آمدن و مرگ آدمی این بود...

- حسین منزوی 

+ نوشته شده در  دوشنبه دهم آبان ۱۴۰۰ساعت 20  توسط الف.سعدی  |