هر کس میتواند خدا را ببیند.
اما کجا هستند کسانی که به راستی مشتاق دیدن خدا باشند؟
مردها برای زنها و زنها برای مردها میگریند.پسرها برای دخترها و دخترها برای پسرها اشک میریزند.
کجا هستند کسانی که برای خدا اشک عشق و شوق بریزند؟

اگر انسان با شوق عمیق قلبی برای خدا گریه کند،بی تردید خدای مهربان خود را برای انسان آشکار خواهد کرد.

خدا حقیقت است،خدا نیکی ست،نیکی مطلق و بی چون و چرا!

خدا زیبایی است،خدا تقدس است.اما آدمی اورا گم کرده است و نخواهد یافت مگر آنکه خداوند

از سر لطف و رحمت بی کران خود اراده کرده و روح انسان را دیگر بار لمس کند.

درحقیقت در پس طلب و جستجوی آدمی به دنبال خدا،این خداست که اورا می جوید.

خداوند یکیایک بندگانش را که از او دور شده و گم گشته اند،می جوید و میطلبد.

تا زمانی که همه ی ما به او بازنگشته ایم،او آرام نخواد گرفت.

 وقتی ما خود را به خدا تسلیم کنیم،او مارا در آغوش جاودانه اش میگیرد؛آنجاست که عشق،سرور و آرامش انتظارمان را میکشد....

 

+ نوشته شده در  شنبه بیستم فروردین ۱۳۹۰ساعت 11  توسط الف.سعدی  |