پله پله تا ملاقات خدا
همه عمر برندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی
|
گفتوگو كردن، روشي براي تقويت يك رابطه
تحقيقها نشان ميدهند زوجهايي كه ميدانند چهطور مشكلهاي خود را مطرح كنند، احتمال شكست زندگي زناشوييشان كمتر است. «گراهام سامرهايز» مشاور EAP (برنامهي حمايت فردي) ميگويد: «بايد بدانيم رابطهها داراي سطحهاي مختلفي هستند. بهعنوان نمونه: زوجها ميتوانند راجع به موضوعهاي عادي مانند پرداخت صورتحساب يا نگهداري از بچهها با يكديگر ارتباط برقراركنند، اما اگر آنان بتوانند سطح رابطههاي خود را عميقتر كنند، زندگي موفقيتآميزتري خواهند داشت. به زبان ساده، رابطهي عميق يعني فراهم آوردن شرايطي تا زوجها براي يكديگر محبوب، سپاسگزار و ارزشمند باشند.» مانعهاي ارتباطي «تري چينگ» كارشناس مسائل خانوادگي در شركت مشاورهاي EAP ميگويد: «ريشهي مشكلهاي ارتباطي بيشتر زوجها، مربوط به توقعهاي ناگفتهي دو طرف است.» بسياري از افراد از اينكه بخواهند مشكلهاي خود را به همسرشان بگويند، احساس ناامني ميكنند و برخي، از بيان مشكلهاي مهم، خودداري ميكنند، زيرا نگراناند كه بخشي از كنترل زندگي را از دست بدهند و افرادي هم معتقدند: «اختلاف نظر در خانواده، نوعي تهديد تلقي ميشود.» «تري چينگ» معتقد است: «يك مانع مهم ارتباطي، اين است كه بهطور معمول، مردان و زنان از روشهاي مختلف، عقيدههايشان را بيان ميكنند. سختترين لحظهها براي مردان، زمانيست كه ميخواهند احساسهايشان را بيان كنند.» براي مردان، هيجان، بيانگر وجود مشكل يا تعارض است پس آنان بهدنبال اين هيجان ميروند تا آن را از بين ببرند و آرامش روحي و رواني خود را دوباره بهدست آورند. هيجان براي زنان، بهصورت بهانهاي براي برقراري ارتباط است. زنان، دوست دارند هيجان خود را با ديگران تقسيم كنند و در مقابل، از هيجانهاي ديگران آگاه شوند. وقتي زني هيجان خود را براي همسرش تعريف ميكند، همسرش فكر ميكند وجودش باعث بروز هيجان شده است. بنابراين، در اين حالت، شرايط دفاعي گرفته و واكنش نشان ميدهد. جامعه به مردان آموخته و از آنان انتظار دارد در گفتوگوها، منطقيتر و عقلانيتر باشند. در حاليكه زنان، آمادگي دارند بيشتر احساسي و عاطفي برخورد کننند. راههاي بهبود ارتباط زوجها چگونه ميتوانند با کمک يكديگر، رابطههاي خود را بهبود بخشند؟ - تفاوتها و اختلاف نظرها را بپذيريد: اين مستلزم دركيست كه اغلب از يک گفتوگو انتظار ميرود. بهجاي آنكه روي يك مسأله توافق كنيد، همسرتان را درك كنيد. اگر يك نفر بهخاطر اختلاف نظر با ديگران، احساس تهديد كند، بحث نميكند و عقيدهاش را بيان نميكند. درنتيجه، مسأله همانطور حلنشده باقي ميماند. اگر اين اتفاق رخ دهد، به بخشي از وجود فرد (فكرهايش) آگاهي پيدا نميكنيم و بيتفاوتي بهوجود ميآيد. بنابراين، زوجها احساس ميكنند نهتنها يكديگر را نميشناسند بلكه نميتوانند يكديگر را درك كنند. - از جايگاه تساوي و برابري گفتوگو كنيد: يعني يكي از طرفين نبايد در جايگاه فرمانده باشد و اين ذهنيت را بهوجود آورد كه: «فقط من ميدانم بهترين كار چيست و تو فقط آنچه كه من ميگويم انجام بده.» - گفتوگو را با سرزنش شروع نكنيد: ملامت و سرزنش، يك روش ارتباطي تهاجمي است و جادهي ارتباطها را بهجاي آنكه باز نگه دارد، مسدود ميكند. بهطور معمول، مردان زماني در حضور ديگران صحبت ميكنند كه همه به حرفهايشان گوش دهند، در حاليكه زنان وقتي بيشتر از يك صدا را بشنوند، راحتتر حرف ميزنند. - شنوندهي دقيقي باشيد: بسياري از ما به مشكلهاي همسران خود گوش نميدهيم، زيرا احساس ميكنيم مسؤوليت حل آن مشكل بر عهدهي ماست. بايد بدانيم بيشتر مردم از ما انتظار دارند كه فقط به حرفهايشان گوش دهيم و درك كنيم که آنان چه ميگويند تا احساس كنند که درد و مشكلهايشان را لمس ميكنيم. - اين حقيقت را بدانيد كه نميتوانيد براي همهي مردم، همهچيز باشيد: بهعبارتي شايد متوجه شدهايد كه گاهي شما يا همسرتان نيازمند حمايت ساير دوستانتان هستيد. براي نمونه: خانمي كه بهخاطر فوت مادرش سوگوار است، ممكن است متوجه شود که همسرش علاقهاي ندارد راجع به اين موضوع با او درد دل كند، زيرا فوت مادر همسرش، خاطرههاي ناخوشايندي را براي او تداعي ميكند. - يكديگر را نوازش كلامي مثبت كنيد: بهجاي بهانهگيري از همسرتان، سعي كنيد از او تعريف و تمجيد كنيد. هركس داراي نقاط قوتي است كه دوست دارد از آنها بهعنوان يك ارزش قلمداد شده و مورد تعريف قرار گيرد. - مراقب ارتباطهاي غيركلامي خود باشيد: براي نمونه: فردي كه در حال خواندن روزنامه يا تماشاي تلويزيون است، اگر همسرش بخواهد با او حرف بزند، اين پيام را ميتواند به همسرش بدهد كه در اين لحظه، علاقهاي به شنيدن حرفهايت ندارم چون نيازم در اين شرايط فرق ميكند.
+ نوشته شده در یکشنبه بیست و ششم آذر ۱۳۸۵ساعت 22 توسط الف.سعدی
|
|
درباره وبلاگ  معبد خورشید عشق
oghate sharee:
|
